In:
Journal of Applied Ecology, Wiley, Vol. 58, No. 12 ( 2021-12), p. 2711-2721
Abstract:
Μία προσέγγιση που στοχεύει στη σταθεροποίηση μικρών και μειούμενων πληθυσμών είναι η αναπαραγωγή ατόμων σε αιχμαλωσία και στη συνέχεια η απελευθέρωσή τους στην φύση για την ενδυνάμωση των υπαρχόντων πληθυσμών, ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι διαχειριστικές δράσεις που στοχεύουν στον περιορισμό των απειλών. Τέτοια προγράμματα ενδυνάμωσης πληθυσμών, για να είναι επιτυχημένα, απαιτούν μακροπρόθεσμη δέσμευση και μπορούν να εκτρέψουν τους ήδη περιορισμένους πόρους από άλλα μέτρα διατήρησης. Είναι επομένως απαραίτητη μια διεξοδική αξιολόγηση του κατά πόσον οι δράσεις ενδυνάμωσης μπορούν να οδηγήσουν έναν πληθυσμό σε σταθεροποίηση, έτσι ώστε πιθανές επενδύσεις σε τέτοιες δράσεις να είναι δικαιολογημένες. Πολλά μεταναστευτικά είδη πουλιών υφίστανται υψηλή θνησιμότητα κατά το πρώτο τους ταξίδι οπότε η απελευθέρωση ατόμων που έχουν αναπαραχθεί σε αιχμαλωσία αφού έχουν φτάσει σε μεγαλύτερη ηλικία μπορεί να ωφελήσει προγράμματα ενδυνάμωσης που στοχεύουν πληθυσμούς μεταναστευτικών ειδών. Εδώ, εξετάζουμε εάν ένας μικρός και μειούμενος πληθυσμός ενός μεταναστευτικού είδους αρπακτικού ‐ του Ασπροπάρη ( Neophron percnopterus ) ‐ μπορεί να σταθεροποιηθεί μέσω δράσεων ενίσχυσης που μειώνουν τη θνησιμότητα κατά την πρώτη μετανάστευση. Χρησιμοποιήσαμε πληθυσμιακά μοντέλα για να αξιολογήσουμε ρεαλιστικά σενάρια ενδυνάμωσης και αύξησης της επιβίωσης ώστε να εκτιμήσουμε πόσα άτομα που έχουν αναπαραχθεί σε αιχμαλωσία θα πρέπει να απελευθερωθούν για να επιτευχθεί η σταθεροποίηση του πληθυσμού. Η πιθανότητα επιβίωσης των άγριων νεαρών ατόμων κατά το πρώτο έτος της ζωής τους (0,296, 95% CI 0,234 – 0,384) ήταν πολύ χαμηλή για να οδηγήσει σε έναν σταθερό πληθυσμό (ρυθμός αύξησης πληθυσμού 0,949, 95% CI 0,940 –0,956), αλλά τα νεαρά άτομα που είχαν αναπαραχθεί σε αιχμαλωσία και απελευθερώθηκαν στον δεύτερο χρόνο της ζωής τους, έδειξαν αυξημένη επιβίωση (0,566, 95% CI 0,265 – 0,886) κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους τους στη φύση. Η ενδυνάμωση του πληθυσμού με την απελευθέρωση 15 πουλιών ετησίως για 30 χρόνια δεν επαρκεί για την επίτευξη είτε σταθερού είτε θετικού ρυθμού αύξησης του πληθυσμού. Ωστόσο, η δράση ενδυνάμωσης μπορεί να μειώσει την πιθανότητα εξαφάνισης από 48% σε λιγότερο από 1% έως το 2049, εάν 12 ή περισσότερα πουλιά απελευθερώνονταν κάθε χρόνο για 30 χρόνια. Επίσης, εάν η ετήσια πιθανότητα επιβίωσης αυξανόταν κατά 8% θα οδηγούσε σε έναν σταθερό πληθυσμό χωρίς να χρειάζεται καμία δράση ενίσχυσης. Σύνθεση και εφαρμογές. Παρόλο που η ενδυνάμωση του πληθυσμού μπορεί να μειώσει την υψηλή θνησιμότητα των νεαρών ατόμων κατά την πρώτη τους μετανάστευση και να βοηθήσει στην αναστολή μιας τοπικής εξαφάνισης, απαιτείται περαιτέρω βελτίωση της επιβίωσης τους στην φύση για την διασφάλιση ενός μεταναστευτικού πληθυσμού ο οποίος θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει απειλές για δεκαετίες παρά τη διαχείριση.
Type of Medium:
Online Resource
ISSN:
0021-8901
,
1365-2664
DOI:
10.1111/1365-2664.13958
Language:
English
Publisher:
Wiley
Publication Date:
2021
detail.hit.zdb_id:
2020408-5
detail.hit.zdb_id:
410405-5
SSG:
12
Permalink