In:
Journal of Applied Ecology, Wiley
Abstract:
Naar aanleiding van het verdwijnen van kanoeten Calidris canutus uit gebieden in de Waddenzee waar het dreggen van kokkels Cerastoderma edule (‘mechanische schelpdiervisserij’) had plaatsgevonden, werd de toelating van deze visserijpraktijk in dit beschermde natuurmonument met RAMSAR en Habitat‐ en Vogelrichtlijn status, rond de eeuwwisseling, een onderwerp van verhit maatschappelijk debat. Bij gebrek aan gericht wetenschappelijk onderzoek, waren de weinige ‘peer‐reviewed’ gepubliceerde studies over dit onderwerp ‘bijproducten’ van een lange termijn onderzoek naar de voedselecologie en populatiedynamica van kanoeten. In hun bijdrage bekritiseren van der Meer and Folmer enkele statistische analyses in, wat zij beschouwen, belangrijke publicaties die zouden hebben geleid tot de sluiting van deze omstreden vorm van schelpdiervissserij in de Nederlandse Waddenzee. Van der Meer and Folmer komen met enkele nuttige inzichten achteraf en met analytische verfijningen, maar ook met te beperkte literatuurstudie, en zo werpt hun werk nieuwe discussiepunten op. Tegelijkertijd wordt de twijfel, dat mechanische schelpdiervisserij geen schadelijke ecologische effecten zou hebben, niet weggenomen. Implicaties voor het beleid . Wij komen tot de conclusie dat, zelfs in het licht van de statistische zorgen die van der Meer and Folmer ontwikkelen, er nog steeds gerede twijfel bestaat over de afwezigheid van schadelijke ecologische effecten van de mechanische kokkelvisserij op beschermde wadplaten.
Type of Medium:
Online Resource
ISSN:
0021-8901
,
1365-2664
DOI:
10.1111/1365-2664.14500
Language:
English
Publisher:
Wiley
Publication Date:
2023
detail.hit.zdb_id:
2020408-5
detail.hit.zdb_id:
410405-5
SSG:
12
Permalink
